Nick Stevens, een van de oprichters van The Big Building, vroeg me naar aanleiding van bovenstaande tweet het volgende:
As one of the people who has been there since the beginning, would you be willing to write something to go on www.thebigbuilding.com ? It’s time to show the world that TBB is only just beginning 🙂
En ik hou niet van goede voornemens, zeker niet om die opeens bij de start van een nieuw jaar te bedenken, maar als er dan toch al eentje een poosje in mijn achterhoofd zat, is het die van wat vaker schrijven op mijn eigen website. (En minder lange zinnen gebruiken…)
Dus Nick, ik schrijf deze even eigenwijs op mijn eigen website en dan vinden we vast wel een manier om hem ook op de website van TBB te plaatsen. Enige afkorting die ik graag gebruik overigens, TBB, voor de rest alles lekker uitschrijven.
En waarom is die community zo belangrijk dan? Waarom voel ik me er zo prettig bij? Ik denk dat je het misschien wel kan vergelijken met je eigen huis. Ondanks de scheve toiletbril, de krassen van de kids op de muren, de schutting die echt aan vervanging toe is, kortom, ondanks al zijn gebreken, hou je er van en wil je er blijven wonen. Dat komt door de herinneringen die je er hebt gemaakt, en vooral de herinneringen met de mensen met wie je leeft. Sinds de allereerste binnenkomst binnen het gebouw, toen we met Spindle op zoek waren naar uitbreiding en we in een lege hal stapten, had ik zin om die herinneringen te gaan maken. Omdat de start als uitgangspunt had om het met elkaar te gaan doen, om samen een huis te gaan bewonen, ook al was het maar tijdelijk, had ik er zin in. Dan kijk je door heel veel dingen heen en zie je vooral de buren die je in elk ander gebouw waarschijnlijk niet hebt.
Als nerdclubje samen in een pand zitten met van Hulley, met studenten van de Hanze, met de mensen van Saus, de lieve hondenbezitters van Alledaags, het eten van Eetlust, de fietsende architecten van Cycling Espresso, het maakte me gelukkig om steeds weer met andere mensen in contact te komen. Ik heb genoten van mijn tijd bij Spindle en alle te gekke collega’s die ik daar heb leren kennen. Een aantal van hen zijn nog steeds hele goede vrienden van me, maar juist die afwisseling, om tijdens de lunch aan te schuiven bij totaal andere mensen, maakte mijn wereld groter.
Het maakte dat ik op een gegeven moment voelde dat ik toe was aan een nieuwe stap, dat ik iets anders wilde gaan doen. Ik schreef mijn tot nu toe enige bericht op mijn nieuwe website en ging zoeken. Maar ver hoefde ik niet te zoeken, ik heb hele leuke gesprekken gehad met bedrijven in TBB en uiteindelijk kon ik gelukkig mijn werk doorzetten voor de Digital Office, bij Nick op kantoor slijt ik heel wat dagen om me bezig te houden met de digitale toekomst.
TBB transformeert iedere keer als ik naar binnen loop, met nieuwe bewoners, bewoners die doorgroeien en naar een andere plek gaan en dus steeds nieuwe gezichten. Het maakt mijn werkdag iedere keer een feestje.
En ja, voor mij is TBB pas het begin, ik hoop een begin van een community die nog vele jaren zich ergens in Groningen buren mag noemen, maar in mijn hoofd en hart blijft het de warme deken die ik voelde op kerstochtend, met zijn allen aan het kerstontbijt.